Wat is een beroerte?
Een beroerte, ook wel CVA, stroke of attaque genoemd heeft altijd te maken met een incident in hersenbloedvaten en geeft acuut problemen met de doorbloeding van de hersenen. CVA staat voor Cerebro Vasculair Accident. Vrij vertaald: ongeluk in de hersenbloedvaten.
Symptomen
Hoewel een beroerte drie verschillende oorzaken kent (hersenbloeding, herseninfarct en TIA), geven ze wel gelijksoortige signalen. Denk aan verlamde arm, scheve mond, moeilijk praten.
Naarmate er meer hersenweefsel beschadigd is, zijn de gevolgen ernstiger. Een beroerte/CVA veroorzaakt vrijwel altijd een halfzijdige verlamming/spasticiteit. Schade in de rechterhersenhelft veroorzaakt linkszijdig verlamming/spasticiteit zoals een beschadiging in de linkerhersenhelft verlamming/spasticiteit geeft aan de rechterzijde van het lichaam.
De zeer uiteenlopende gevolgen van een beroerte kunnen worden verdeeld in lichamelijke (o.a. verlamming, incontinentie), emotioneel/ gedragsmatige (o.a. geen rem op emoties, depressie) en cognitieve gevolgen. Met de laatste bedoelen we o.a. trager denken, geheugenzwakte, afasie (problemen met taal, spreken, lezen en schrijven), apraxie (moeite met meervoudige handelingen), neglect (een linker- of rechterhelft van het lichaam verwaarlozen), agnosie (niet meer herkennen van personen of voorwerpen).
Oorzaak
Meestal is de slechte kwaliteit van de binnenwand van bloedvaten de oorzaak van een beroerte. Dit kan komen door ouderdom (aderverkalking), een ongezonde levensstijl, suikerziekte, te hoge bloeddruk of een verhoogd cholesterolgehalte. De kans op een (nieuwe) beroerte kan daarom worden verkleind door niet te roken, gezond te eten en voor voldoende lichaamsbeweging te zorgen.
Een aangeboren afwijking aan de bloedvaten kan ook een beroerte veroorzaken. Een dergelijke aandoening wordt vaak pas gediagnosticeerd na het optreden van een beroerte.
Revalidatie
Het merendeel van de mensen die een beroerte krijgen, wordt direct opgenomen in een ziekenhuis, bij voorkeur met een stroke-unit. Dit is een gespecialiseerde afdeling waar acute zorg gegeven wordt aan patiënten met een beroerte. ‘Stroke’ is de Engelse benaming voor beroerte. Ruim de helft van de patiënten kan na een aantal dagen of weken weer naar huis. Als dat nog niet mogelijk is, volgt overplaatsing naar een revalidatiecentrum of een verpleeghuis.
Het merendeel van de patiënten, thuis of in een instelling, gaat een periode van (poli)klinische revalidatie tegemoet. Uzelf maar ook uw partner of familieleden zullen met de gevolgen van een beroerte moeten leren omgaan. Daarbij krijgt u met verschillende zorgverleners te maken. Er wordt intensief samengewerkt tussen ziekenhuizen (al dan niet met eigen stroke unit), revalidatiecentra, verpleeghuizen en fysiotherapiepraktijken.
Wat kan fysiotherapie doen?
De fysiotherapeut draagt op verschillende manieren bij aan het welzijn en herstel van patiënten met een beroerte. Dat begint het liefst zo snel mogelijk nadat de diagnose ‘beroerte’ door de neuroloog is gesteld. Daarna begint voor de meeste patiënten de revalidatiefase waar fysiotherapie deel van uitmaakt. Ook op langere termijn helpt de fysiotherapeut, als specialist in beweging, u bij het herstel en het verbeteren van uw mogelijkheden.
Tijdens een eerste behandeling worden uw klachten in kaart gebracht. Uw gezondheid en dagelijks functioneren worden besproken en u wordt onderzocht. Uw hulpvraag, of eventueel die van uw mantelzorg, is uitgangspunt van de behandeling. Daarna wordt er samen met u een behandelplan opgesteld dat is afgestemd op uw fysieke mogelijkheden en wensen. De fysiotherapeutische behandeling kan bestaan uit, het verbeteren van het uithoudingsvermogen, spierkracht, balans, maar ook het oefenen van transfers, in en uit bed, opstaan, het verbeteren van het looppatroon en de loopsnelheid, als ook de hand grijpfunctie en de fijne motoriek.
Voor specifieke deskundigheid kunt u verwezen worden naar een gespecialiseerd fysiotherapeut. Binnen Kernpraktijken hebben wij verschillende deskundigen die u verder kunnen helpen nadat u een CVA heeft gehad en niet meer in een revalidatiecentrum of verpleeghuis hoeft te verblijven.